درمان دیابت با قرص انسولین

آیا مصرف یک کپسول از کریستالهای انسولین می تواند از بروز دیابت نوع 1جلوگیری کند؟

دلایلی وجود دارد که این آرزو را دست یافتنی نشان می دهد در تحقیقی به نام international TrialNet studyکه در آن وابستگان افراد مبتلا به دیابت نوع یک مورد بررسی و پیگیری بودند،محققین ایده ی انسولین خوراکی را به منظور جلوگیری یا تأخیر در ابتلا به بیماری مطرح کردند.

دیابت نوع یک ، بیماری اتوایمیونی است که در آن سلولهای بتای تولید کننده ی انسولین توسط سیستم ایمنی خود بدن تخریب می شود. ما می دانیم که اگر فردی دارای دو اتوآنتی بادی باشد و یکی از آنها در برابر انسولین فعالیت کند، احتمال ابتلا به دیابت نوع یک طی پنج سال آینده دراین فرد 50 درصد افزایش می یابد واین موضوع ربطی به سن فرد ندارد.

به گفته ی دکتر lernmark: اشاراتی وجود دارد که انسولین خوراکی می تواند در پیشگیری یا به تأخیر انداختن دیابت نوع یک در میان افرادی که دارای اتوآنتی بادی علیه انسولین هستند یعنی افرادی درمعرض خطر موثر باشد.

 دکتر lernmarkبه تحقیقی که توسط محققین آمریکا و کانادایی طی سالهای 1994 تا 2003 انجام شده بود اشاره می کند به شرکت کنندگان با خانواده هایشان که به دیابت نوع یک مبتلا بودند و حداقل دو اتوآنتی بادی داشتند که یکی از آنها بر علیه انسولین بود، انسولین خوراکی یا کپسول های پلاسپو حاوی ماده ی غیر فعال داده شد. در ابتدا نتایج ناامید کننده  بود تا اینکه تعدادی از افراد گروه آزمایش و گروه پلاسبو بیمار شدند.

 آنالیزهای بعدی چیزهای متفاوتی نشان داد. در میان افرادی که مقدار اتوآنتی بادی انسولین آنها در شروع مطالعه بالا بود ، انسولین خوراکی دارای تأثیراتی بود که ابتلا به دیابت نوع یک را به تأخیر می انداخت. تأثیرات تأخیری تا زمانیکه افراد از قرص انسولین استفاده می کردند ، ادامه داشت.

 دکتر lernmarkمی افزاید: درحال حاضر افرادی که درتحقیق TrialNetثبت نام شده اند دارای مقادیر زیادی از اتوآنتی بادی علیه انسولین هستند.

هنوز هیچکس نمی داند که چگونه انسولین خوراکی ممکن است از ابتلا به دیابت جلوگیری کند. البته دکتر lernmarkبر این باور است که احتمالاً   سیستم ایمنی به دوز روزانه ی کم انسولین دردستگاه گوارش عادت می کند.

 انسولین برای واکنش توسط سیستم ایمنی به عنوان یک ماده ی خارجی محسوب نمی شود. این خط از نتیجه گیری درست مشابه با حساسیت زدایی از آلرژنها است که در آن دوز کمی از ماده ی حساسیت زا(آلرژن) به فرد داده می شود و بتدریج غلظت آن را بالا می برند.

 مطالعه بروی مصرف انسولین خوراکی در تمام افرادی که نیاز به آن دارند از سن 3 تا 45 سال از چند سال آینده آغاز خواهد شد.

منبع: www. sciencedaily. com/ releases/ 2012/09/1209/9083412.htm